Naruszenie praw własności przemysłowej, a więc patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowych, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego i prawa ochronnego na znak towarowy to zjawisko, które dotyka uprawnionego i wymaga podjęcia odpowiednich działań. Istotne jest aby przedsiębiorca miał świadomość, że posiada środki prawne chroniące jego dobro.
Na początek należy wspomnieć o prawie do żądania o zaprzestania działań grożących naruszeniem prawa. Zgodnie z art. 285 Prawa własności przemysłowej:
Uprawniony z patentu, dodatkowego prawa ochronnego, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji bądź osoba, której ustawa na to zezwala, może żądać zaprzestania działań grożących naruszeniem prawa.
Przepis ten ma zastosowanie w sytuacji, gdy uprawniony dowiedział się o zagrożeniu jego dobra.
W przypadku bezpośredniego naruszenia właściciel może żądać od naruszyciela: zaniechania naruszania, wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści, a w razie zawinionego naruszenia również naprawienia wyrządzonej szkody: na zasadach ogólnych albo poprzez zapłatę sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej opłacie licencyjnej albo innego stosownego wynagrodzenia, które w chwili ich dochodzenia byłyby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z wynalazku.
Co istotne, roszczeń z tytułu naruszenia można dochodzić po uzyskaniu praw wyłącznych, także wobec aktów naruszenia, które miały miejsce jeszcze w okresie oczekiwania na decyzję Urzędu Patentowego. Należy wiedzieć, że jeżeli sprawca naruszenia był w dobrej wierze, właściciel może dochodzić roszczeń za naruszenia, które miały miejsce po dniu, w którym Urząd Patentowy dokonał ogłoszenia o zgłoszeniu, a w przypadku wcześniejszego powiadomienia przez uprawnionego osoby naruszającej prawo o dokonanym zgłoszeniu od daty tego powiadomienia
Z roszczeniami tymi można wystąpić nie tylko przeciwko bezpośredniemu sprawcy naruszenia, ale również przeciwko osobie, która tylko wprowadza do obrotu oznaczone już znakiem towary, jeżeli nie pochodzą one od uprawnionego
Roszczenia z tytułu naruszenia ulegają przedawnieniu z upływem trzech lat. Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym uprawniony dowiedział się o naruszeniu swego prawa i o osobie któraosobie, która je naruszyła, oddzielnie co do każdego naruszenia. W każdym jednak przypadku roszczenie przedawnia się z upływem pięciu lat od dnia, w którym nastąpiło naruszenie prawa.
Sprawy dotyczące roszczeń cywilnoprawnych z zakresu ochrony własności przemysłowej, nienależące do kompetencji innych organów, rozstrzygane są w trybie postępowania cywilnego na zasadach ogólnych, z zastrzeżeniem spraw rozpatrywanych w trybie postępowania spornego.
Do wszczęcia postępowania przed sądem konieczne jest wniesienie pozwu, w którym należy wskazać sąd, do którego jest wnoszony, strony i ich adresy, precyzyjnie określić zakres żądania i wnioski, przedstawić dowody na swoje twierdzenia, a ponadto należy go podpisać i wymienić załączniki. Do pozwu należy dołączyć ponadto jego odpis dla strony przeciwnej.
W sprawach o roszczenia majątkowe należy również wskazać wartość przedmiotu sporu. Pamiętać należy także, że pozew podlega opłacie. Pozew wnosi się z zasady przed sąd właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę pozwanego, czyli w tym wypadku sprawcy naruszenia.
Wnioskiem z powyższych informacji jest na pewno zdanie:
Masz prawo? korzystaj z niego!
Mnie jednak nasuwa się także inny wniosek:
Masz pomysł? Patentuj!
Z doświadczenia wiem, że w przypadku naruszenia prawa samo wysłanie pisma ostrzegawczego do naruszyciela z informacją, że dany przedmiot własności przemysłowej (wynalazek-patent, wzór użytkowy, wzór przemysłowy i znak towarowy) jest chroniony, posiada numer X, od czasu Y wystarczy, aby naruszyciel zaprzestał naruszania!
Dodaj komentarz