Temat wzorów użytkowych jest wiecznie żywy. Ten przedmiot własności przemysłowej ciągle ma „amatorów”, którzy dokonują zgłoszeń do Urzędu Patentowego. W kontekście dotacji unijnych i możliwości uzyskania dodatkowych punktów przy składaniu wniosku warto rozważyć, czy w zasobach Twojego przedsiębiorstwa nie ma jakiegoś ciekawego pomysłu do wdrożenia, który mógłby podlegać zgłoszeniu jako wzór użytkowy.
Przypomnijmy zatem, że zgodnie z art 94 ust. 1 Prawa własności przemysłowej:
wzorem użytkowym jest nowe i użyteczne rozwiązanie o charakterze technicznym, dotyczące kształtu, budowy lub zestawienia przedmiotu o trwałej postaci.
Warto zatem wiedzieć jak przeanalizować określone rozwiązanie pod kątem wzoru użytkowego. Od czego zacząć?
Według Wikipedii:
Technika (z gr. technē (τέχνη) – sztuka, rzemiosło, kunszt, umiejętność) – dziedzina działalności, polegająca na wytwarzaniu zjawisk i przedmiotów niewystępujących naturalnie w przyrodzie. Słowo technika oznacza też same urządzenia techniczne.
Techniczny charakter to niewątpliwie istota definicji wzoru użytkowego. Jako wzory użytkowe chronione są rozwiązania o charakterze technicznym. Co ciekawe, chodzi tutaj o rozwiązania zagadnienia, problemu natury także pozatechnicznej, ale osiągnięte za pomocą metod technicznych.
Dlatego też brak technicznego charakteru zgłaszanego rozwiązania może być podstawą odmowy udzielenia prawa ochronnego.
W wyroku z dnia 26 lutego 2008 Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie czytamy:
zgłoszony do ochrony jako wzór użytkowy sposób utworzenia rejestru mającego służyć odnowie moralnej RP nie mieści się w definicji wzoru użytkowego zawartej w art. 94 ust. 1 Prawa własności przemysłowej, gdyż nie jest rozwiązaniem o charakterze technicznym. Zgłoszony projekt nie rozwiązuje żadnego zagadnienia technicznego, lecz ma służyć odbudowie moralnej państwa, a zatem nie może być uznany za wzór użytkowy.
Należy wiedzieć, że wzorem użytkowym nie mogą być: sposoby, układy elektryczne, hydrauliczne, pneumatyczne, algorytmy, maści, roztwory itp.
Ponadto za wzory użytkowe nie uważa się:
- odkryć, teorii naukowych ani metod matematycznych;
- wytworów o charakterze jedynie estetycznym;
- planów, zasad ani metod dotyczących działalności umysłowej lub gospodarczej oraz gier;
- wytworów, których niemożliwość wykorzystania może być wykazana w świetle powszechnie przyjętych i uznanych zasad nauki;
- programów do maszyn cyfrowych;
- przedstawienia informacji.
Pojęcie wzoru użytkowego odnosi się jedynie do wytworów materialnych o trwałej postaci, a więc przedmiotów charakteryzujących się określonym ukształtowaniem przestrzennym.
Za wzór użytkowy uważa się taki przedmiot, który może być wydzielony z otoczenia, przy czym po wydzieleniu zachowuje swoją użyteczność (np. nie może być wzorem użytkowym „ściana” pełniąca funkcję przegrody ale może być konkretny element techniczny np. panel, pustak, cegła).
Wzór użytkowy może być również charakteryzowany przez rodzaj materiału, z którego wykonany jest przedmiot albo element składowy przedmiotu, pod warunkiem, że ten materiał stanowi cechę decydującą o użyteczności.
źródło: Poradnik wynalazcy. Procedury zgłoszeniowe w systemie krajowym, europejskim i międzynarodowym, pod red A. Pyrży.Dla przykładu kilka wzorów użytkowych.
Dodaj komentarz